Tot voorbij de regenboog

“Kijk daar, een regenboog”, zegt Léon. “Daar is mijn papa. Hoog boven de wolken. Papa is doodgegaan. Hij hoort, ziet en voelt niks meer, ook geen pijn. En hij kan niet meer praten. Hij is niet meer bij ons en komt nooit meer terug. Voorbij de regenboog zijn de bomen altijd groen en hebben de bloemen prachtige kleuren. Het is er mooi en altijd zomer...”

Dit boek wil jonge kinderen helpen bij rouw en verdriet. Het maakt de dood bespreekbaar, vertelt expliciet wat dood zijn betekent en reikt kinderen handvaten aan om hun verdriet te verwerken. Dit boek toont dat je verdriet mag hebben, maar ook dat je troost kan vinden bij anderen of bij een knuffeldier. Dat een ritueel om samen een dode te herdenken troost biedt. En last but not least, hoe groot het verdriet ook is, we kunnen de draad van het leven weer opnemen en gelukkig worden.

Ondanks het onderwerp is dit geen verdrietig en somber boek. De tekeningen, het kleurgebruik en het verhaal maken de dood bespreekbaar, maar leggen de focus op de schoonheid van het leven.

Het boek sluit af met weetjes over rouwen bij kinderen, om ouders en leerkachten een leidraad mee te geven. En omdat kinderen hun verdriet verwerken door ermee bezig te zijn, staan er ook heel wat doetips in het boek.

Voor kinderen vanaf 3 jaar die iemand moeten missen die ze graag zien: een broertje of zusje, een mama of papa, een grootouder, een huisdier...

“Een boek dat met heel veel zorg en aandacht voor het jonge kind is samengesteld. Een aanrader voor scholen, palliatieve diensten, hulpverleners en gezinsleden.”
Fabienne De Groote (Integratief therapeut bij De Bleekweide)